Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

mánudagur, júní 28, 2004

Hædíhó. Það er mánudagur og eftir fjóra daga er ég komin í langþráð sumarfrí. Sumarfrí, sumarfrí, sumarfrí!

Og í næstu viku fer ég til Lundúna! Lundúna, Lundúna, Lundúna!
Ég sendi nefnilega póst til skólans og spurði hvort það væri ekki í lagi að skila inn TOEFL prófi í lok sept. en ekki byrjun... fékk þá stíft nei til baka OG þar var mér einnig tjáð (í fyrsta skiptið!!!) að ef ég skilaði því ekki inn fyrir byrjun ágúst þá gætu þeir ekki tryggt mér gistingu á heimavist! Svo ég bókaði far og TOEFL prófdag í einum grænum (hvaðan kemur þetta orðatiltæki eeeeníhú?)(einum grænum, þ.e.a.s.)
Fer sumsé út á þriðjudeginum 6. júlí og kem aftur á föstudeginum... þá fæ ég líka tækifæri til að skoða skólann og svona :-D og svo get ég kannski kíkt á Madame Toussaude's eða skoðað Tower of London eða Tower Bridge eða kannski Stóra Ben. Er viss um að Stóri Ben ræðst á mig. Tíma er illa við mig og hvað þá klukkum og hvað þá risavöxnum, gömlum klukkum. Eða hvað? Hvaaað, haaaaa... hmmm... hey, Ungir Framsóknarmenn bara farnir að feta í fótspor Ungra jafnaðarmanna með ESB ályktanir... þeim er kannski ekki alls varnað, greyunum...

Annars á Anna Soffía afmæli á morgun og ég er svolítið að hugleiða Peaches tónleika á Klink og Bank og svoo...
hmmm...
svo ætla ég kannski að vera brún eins og vel bökuð vaffla.
Eða kannski næpa, eins og alltaf. Þegar ég var í MR stofnuðum við Birna Næpuklúbb fyrir fólk eins og okkur. Það hét eitthvað á latínu. Hvað var það nú... hmmm... Conviva Raporum eða eitthvað svoleiðis. Og þá var ég einnig á skammlista sem mjólkurlepjandi sauður hjá Societis Nigris, sem var félag þeirra sem drekka kaffið sitt svart. Mjög félagsskapandi fólk þarna í MR. Jæææja.

Ég fór út með Völlu á föstudeginum og hitti svo Arnar og Baldur og við spjölluðum langt fram eftir nóttu, það var voðalega fínt. Svo fór ég í amli til Steru á laugardaginn. Bleikt og blátt afmæli. Fórum svo á Sirkús, sem ég hef ekki farið á lengi (2 vikur eða svo...) þar sem ég starði út í bláinn af bleiku bollunni. Þegar ég er farin í People Watching Mode er ég alveg hætt að vera skemmtilegur félagsskapur... nema ef ég fer að dansa í framhaldi af því... tjútt tjútt trallala

Óli
Óli
Óli Skans
Voðalegur vargur er hún Vala konan hans

Æ, hvenær verð ég svo fræg?

mánudagur, júní 21, 2004

Hey, persónuleikaprófið, þadna með Angel... er ég eins og Angel eða er ég type A personality eins og stendur á myndinni af honum Engli mínum...? Því ég er eiginlega enginn A-persónuleiki... Er meira svona ísígóin... Æ, stundum held ég að persónuleikaprófssemjarar séu ekkert með doktorspróf í sálfræði, hmmm...

Ah, what's in a blog? A blog by any other name would smell as sweet... Skrifaði Bhaveshree minni í Gullsmiðaskólanum til að athuga hvort TOEFL-slugsar mættu komast inn í skólann, þ.e.a.s. fengju að byrja þótt stæði á TOEFL úrslitum í 2-3 vikur... bíð eftir svari. Dudduru.

Er annars enn að velta því fyrir mér hvernig hægt sé að elska sjálfan sig.

Ef við tökum Freudískar skilgreiningar um id, egó og súperegó (frumhvatirnar eru idið, egóið er meðvituð við og súperegó er röddin sem segir þér hvað sé rétt og rangt)(þó ég vilji fremur líta á súperegó sem sambland af samfélagslegum reglum og hvernig egóið skilgreinir slíkar reglur) sem dæmi.

Ef við elskum einhvern hlýtur það að koma frá id-inu, ekki satt? Grunn og frumstæða sjálfinu. Annað væri ansi yfirborðseg ástleitni.
En til að elska sjálf okkur þyrftum við að horfa inn á idið frá egóinu, en ekki öfugt. Við þekkjum okkur nefnilega aðeins frá egóinu. Það er að segja, ef við lítum í eigin barm horfum við inn frá egóinu á id-ið. Idið er grunnurinn og grunnurinn hefur ekki meðvitundina til að líta í eigin barm.

Skilljú? Þar af leiðandi gætum við ekki elskað sjálf okkur, því það kæmi ekki frá réttum stað, en aðeins vonast eftir því að þekkja sjálf okkur og reynt svo að meta það útfrá súperegóinu hvort að grunnhugmyndin ég samræmimst lögum samfélagsins. Þekking, ekki ást. Því hlýtur sú samfélagslega krafa um að elska sjálfan sig að byggjast á algjöru rugli. En ef við erum grunnhyggin og skilgreinum ást samkvæmt því yfirborðslega, og elskum sjálf okkur þýðir það því að
a) Við erum alveg eins og allir aðrir (jibbí, hver vill það?)
b) Við þekkjum ekki okkur sjálf (ignorance is bliss, whatnot?)

Eða hvað? Any takers? Annars er ég sko enginn Frojdisti. Ullabarasta. Hef bara ekkert við heilann að gera.

Nú er úti sól. Sól og sumar. Og flugur.
Bless.

fimmtudagur, júní 17, 2004

Take the AtS Personality Test @ To Shanshu In L.A.
Take the AtS Personality Test
@ To Shanshu In L.A.

Spáiði í því að deyja og vera varðveittur svona eins og Lenín. Spáiði í því ef maður yrði klæddur í einhvurn hroða sem maður hefði engan veginn fílað í lifanda lífi. Eða ef einhver myndi smella rauðum varalit framan í mann eða eitthvað. Eða væri í stellingu sem væri einstaklega unflattering? Kannski með bumbuna að potast undan magabol? Vona að ég verði aldrei varðveitt.

Kannski ekki miklar líkur á því. Nema maður myndi kannski byrja með svona líkvarðveisludúdda. Samt.
Ekki sjarmerandi starfsvettvangur fyrir verðandi maka. Samt.
Ekki eins og maður geti verið pikkí.

Hey, er að reyna að skrá mig í TOEFL próf í úglöndum. Kannski í júlí. Kannski í Twickenham, bara.

Kyss, kyss. Elskaðig. Híhí.

Heeelló. Nú er sautjándi júní. Alveg búin að lýsa tilfinningum gagnvart þeim degi. Fór ekki of seint að sofa en svaf alveg í tólf tíma. Held það sé ekkert normalt. Og dreymdi þvílíkt fríkí drauma. Til að mynda að ég væri á útskriftarsýningu LHÍ og að hún væri haldin í húsnæði skólans sem var eitthvað eldgamalt hús. NEMA HVAÐ að húsið var brjálæðislega reimt, og það trúði mér enginn en ég vissi það því á sýningunni árið áður hafði ég lent í svaka bardaga við drauga og óværur og allir dóu nema ég. Jæja. Ég mæti Gunna Reyni en hann var possessed. Ekkert að heilsa eða neitt. Bara zombie svona. En við erum að færa okkur ofar og ofar í húsinu (versta blóðbaðið var sko á sjöttu hæð) og... æ, frekar blóðugt allt og spúkí. Svo vaknaði ég og var ýkt fegin að þetta væri draumur en var samt alveg á því að fyrri árekstrar mínir við skólann væru raunsannir.

þriðjudagur, júní 15, 2004

Hædíhó... nú er þriðjudagur... jammm... er hjá Gunnu sko... hjálpaði henni að finna óléttuföt í dag... funkí, ha, a vinir manns séu barasta bomm og svona. Krækí. Voða tjill hjá okkur annars... Illugi er að vinna svo við erum með slottið fyrir okkur tvær og borðum Snickers ís og svona... æ, hún er reyndar svo dugleg að vera að raða í nýja walk-in skápinn sinn (no, really) á meðan ég dúlla mér á netinu núna... bloggið er sko alveg vinna. Úff. Það er líka svoddan pressa. Sérstaklega ef fólk segir að maður sé fyndinn (æ, djók, ekki eins og það gerist oft). Það er ekki hægt að vera fyndinn þegar fólk ætlast til þess. Svona eins og með kynþokkann. Eða er það bara ég? (Æ, þetta kemur eiginlega bara undarlega út. Ég var sko að meina að þegar maður ætlar að vera foxí eitthvað þá gengur það ekkert... hmmm)

Vinndu stefnumót með Tad Hamilton í gær með Völlu. Hún er alveg ekki góð. En samt soldið fyndin og soldið svít svona. Eric Forman (That 70's show dúddinn) leikur í henni og líka Josh Duhamel sem ég ruglaði einu sinni saman við Timothy Olyphant. Vitlaus ég! Eric Forman er bara orðinn gamall, farinn að braggast aðeins strákurinn og svona. Hvað fleira. Hmmm. Jú, ég þarf eiginlega til Lundúna í júlí til að taka TOEFL prófið :-( Það tekur nefnilega alveg nokkrar vikur að fá niðurstöður svo ég get ekki bara tekið það í byrjun september og haft það tilbúið fyrir byrjun skólans, eins og fyrirhugað var. Bjartsýna ég. Þarf örugglega að selja mig í London til að eiga peninga. Eða kannski spila á flautu í tjúbinu. Líklegast myndi ég græða meira á því.

Ég held það sé stillt á FM957 í útvarpinu hérna. Panik, skelfing, arg, urrrg... hvað er málið? Eins og ég sé ekki nógu nálægt því að skaða mig? Kasta mér núna á viðtækið og reyni að bjarga því sem bjargað verður...

En, hey, á laugardaginn. Úff. Þá þarf ég að hjálpa Orra frænda mínum með fertugsafmælið sitt í Hveragerði og svo fara í útskriftina hjá Gunnu og Fríðu Rós. Hveragerði-Kópavogur-Reykjavík. Ekki séns að ég meiki þetta nema á bíl. En hvar er best að enda þá? Hvar fljóta veitingar? Hmmmm?

Sautjándi júní, maður. Ojbarasta. Og allt fólkið sem segir hissa "ert'iggi búin að fara niður í bæ"? Oj, eins og það sé svo frábært að láta Íslendinga troða sig niður. Íslendingar kunna ekki á mannmergð. Þeir labba of hægt og of skakkt og skrykkjótt og þurfa að labba með fimmburakerrurnar sínar með þrjá hunda þar við hliðiná um eina opið sem maður sér til að koma sér út úr þessari martröð sem þessi dagur er. Aldrei hittir maður neinn og svo fær maður risasnuddusleikjó í hárið og vælandi krakka við hliðiná sér og svo kemur rigning og svo dettur maður í tjörnina. Hey, jú, maður rekst auðvitað á suma. Maður rekst á öll fyrrverandi fleimin manns með súpermódel verkfræðingakærustunum sínum sem hlupu einmitt maraþon fyrr um daginn og opnuðu málverkasýningu. Ekki það að ég sé með neina minnimáttarkennd.
Svo er fólk hissa á að maður þoli ekki sautjánda júní. Pjúní. Pjúk.

mánudagur, júní 14, 2004

Jæja jæja, hvað vakir nú fyrir honum Hjörvari? Er hann barasta bleik steik eða ef til vill athyglissjúklingur? Hmmm...
En mér er sama, bráðum þarf ég aldrei meir að hugsa um pólitík. Eða allaveganna í svona ár. Tek mér góða pásu og skelli mér yfir í aðra sálma. Sko breska, sko.

Fór á Starsailor með Önnu Soffíu og Kolbrúnu og vinkonu þeirra einni og það var barasta mjög gaman. Eftir tónleikana kíktum við aðeins inn á Enricos (vinkona þeirra er að vinna þar, sgo) og fengum okkur Cosmopolitan. Æ, karrrramba. Það var pínu yfir strikið, sgo. Endaði svo bara með að sitja við barinn á Sirkús í einhverja klukkutíma og drakk bjór (I'm that person) og var bara frekar sorgleg. Og stelpa kastaði klaka í hausinn á mér. Og maður á aldrei að drekka og essemmessa. Það brýst út í manni einhvur einkennilegur púki, sem er að öllu jöfnu vel bældur inní lifrinni. Hann er eiginlega lummulegi púkinn. Eða svona lame-ass vandræðalegi púkinn sem er frekar pathetic svona. Hahahæ. Æi, nei, ég var kannski ekkert daaauðadrukkin, neitt, bara svona undir lokin svona, svona þegar ég var að tölta heim.

Daginn eftir hitti ég Sólrúnu! Já, sko, hún er komin heim! :-) Og er alveg flutt frá Hollandi eftir 5 ára dvöl og saman plottuðum við hvað við yrðum miklir snillingar í Goldsmiths. Við ætlum í jóga og svo ætlum við að gera hitt og svo þetta. Mikill spenningur, sko. Við fórum í Vesturbæjarlaug (út'í hana Vesturbæjarlaaaaauuuug)(Hattur og Fattur sko, þeir sungu það). Nú er hún farin með restinni af Aminu að æfa upp prógram upp'í sveit fyrir tónleika sem þær munu halda í sumar. Sigga kemur svo í lok mánaðarins. Sumrin eru góð. Þá koma vinir manns heim.

Svo fórum við og fengum okkur ís og kaffi með Völu og Ásgeiri litla í Perlunni og var það afskaplega góð stund. Nema hvað ég var farin að vera soldið sloj...
fór svo heim og ákvað að hvíla mig fyrir kvöldið... var svo sloj... og óglatt...

svo kom Valla að sækja mig, ýkt fín. Ég reis úr rekkjunni og sagði "ég er tilbúin eftir tvæææær mínútur", hljóp fram og sleppti hárinu lausu og... oooog... ooooog....
ÆLDI í klósettið.
Hristi af mér slenið, dressaði mig upp og keyrði til Steinunnar (var að útskrifast, sko)... brosti blítt, þáði vatnsglas... og... oooog... oooooooog...
ÆLDI í klósettið. Þurrkaði mér pent um munninn, sagði tíma að halda áfram og hélt til Hinriks (líka að útskrifast, sko)... þar þraukaði ég nú soldið, hitti Jens og Jónu og Hinrik og Binna og Sigga og restina af genginu. En svo fór ég bara heim og var bara aaaaalein með gubbupest heima. Á laugardagskvöldi. Fékk ekki einu sinni frí í vinnunni fyrri gubbupest. Ojbara. En Valla skemmti sér vel.

Hitti svo Tinnu á sunnudaginn... fékk lánaða bók hjá Völlu... svo bara búið... gerði ekkert... Ransý, Hlynsi og Erna komu í mat jú... en annars bara ekkert. Spennó, ha? Má ég blogga meira, haa, haaaa?

Hver skýrir hljómsveitina sína Ber? Eins og krækiber? Í helvíti, þá? Kannski í helvítinu sem EffEmm er, haaaa, haaa? Það er bara leim, sgo.

fimmtudagur, júní 10, 2004

Sólgleraugu. Hvað er með sólgleraugun? Það eru allir með sólgleraugu. Eru Íslendingar hræddir við jökulblindu þessa dagana eða hvað? Hrumph. Er gleraugnanörd og illa við sólgleraugu. Það er ekki hægt að vera með gleraugu og sólgleraugu. Nema maður setji sjóngler í sólgleraugun og þá kosta þau gzilljón kall. Eða að maður gæti sett í sig linsur, en fjandakornið að ég fari að ganga með linsur ófull. Áí.
En mér er sama um það. Það er bara mitt. Hitt eru aularnir með sólgleraugun. (, ég er bitur).

Vitiði hvað annað er skrítið? Skilaboðin ,,Þetta símtal mun ekki vara lengi"... svona rétt eins og Síminn viti að vinir manns hati mann... ætli að það sé hægt að gera einhvern díl við símann... ef X hringir í mig á að heyrast: Bryndísi finnst þú leiðinlegur og vill að þú flytjir til Katmandú... eða kannski: Er upptekin. Alltaf.
Bladíbla... í kvöld eru Megasukk tónleikar á NASA sem mig langar á... veit ekki hvort ég hef mig í það þó... hmmm...
Er búin að vera úti í allan dag og hálfan gærdag... ennþá snjóhvít þó. Urrrg. Atsjú. Ofnæmi.

Eeeeeen... á morgun eru Starsailor tónleikarnir... hehehe...
og á laugardaginn fer ég í tvær útskriftir... hehehe... þekki bara tölvunörda... ekki að ég sé nörd... eða kannski jú... en ég er svona laumunörd... nörd sem er ekki almennilega kominn út úr skápnum með nördóminn... og svo er líka eiginlega ekki hægt að vera nörd og sökka í tölvutækni... en, hey, ég er þó með blogg....

þriðjudagur, júní 08, 2004

Nú er ég orðinn aktívur bloggari aftur, enda er gott veður úti og ég nota hvaða afsökun sem er til að vera inni. Virðist vera. Búin með þátt fimm fimmtán í Angel og ég held ég viti af hverju þættirnir voru köttaðir niður. Það er búið að DREPA alla kvenmenn í þættinum. Nema Harmony. HARMONY. Joss fór sumsé úr últra kúlinu sem Buffy var yfir í sí meira mysogení... og hvað gerist svo...

Go figure (wo)maður. Æ, sorrí. Ég er bara soldið sorrí yfir þessu. Og ég vil ekki kjafta fyrir þá sem eru ekki búnir að sjá... og kannski reddast málin... vonandi. Trúi enn á Whedon, en trúin dvínar og það er sárt. Svo sárt.

Úff. Sól. Já. Þá á maður víst að vera brúnn og frísklegur en ekki fölur og bólugrafinn. Einhver gleymdi víst að láta mig fá minnismiðann um það.

Fann grein um doktorinn minn í Goldsmiths, hann Stephen Nugent, það er gagnrýni... kannski næ ég inn í höfuð hans með því móti og fæ háar einkunnir. Eða þá að ég prufi að læra. Ég hef alveg tvisvar sinnum lært heima. Einu sinni í byrjun fimmta bekkjar og svo lærði ég í byrjun fyrstu annarinnar uppí háskóla. Það er bara soldið boring. Neinei, það er skemmtilegt. Ofboðslega skemmtilegt. Og ég skal ekki sofna. Neineinei. EEEEN reyndar er alveg gaman að læra ef maður hefur áhuga... ekki satt, ha, haaaa?! Og ég hef nú heldur betur áhuga á þessu, og svo er slatti af þessu verklegur (skila inn heimildarmyndum, hehe)... En grínlaust þá svaf ég í flestum tímum í MR og flestum tímum í sálfræði. Sofnaði sem betur fer bara einu sinni í tíma í kynjafræði, það var nógu drullu vandræðalegt, enda vorum við bara sjö í tíma. Á í miklum svefnvandræðum. Enda er ég kaffifíkill og koffín gerir mig syfjaða. Hmmm.

Á ég að hætta mér út í garð? Ætla svo í Nexus og taka spólu sex... þetta er allt saman undir borðið, voða dúbíust sko... Fer alltaf í frakkanum mínum með hattinn... hehehe... Svona kvenkyns Jón Spæjón. Eða kannski Jón Glæpon öllu heldur. Þá væri ég Jóna Glæpon. En ég vil ekki heita Jóna.

mánudagur, júní 07, 2004

Hellú hellú...
ef maður er blindur er maður eiginlega jafnvígur í báðar áttir. Fyrir utan þetta með hnjáliðina. Fönní.

Hafði mig loks í að tala við LÍN í dag og fékk bara ágætar fréttir. Frítekjumarkið er hið sama fyrir leigjendur og heimalninga ef maður er að fara til útlanda. Íha.

Jessör. Fór í indælis grill-matarborð til Guðrúnar og Illuga á laugardaginn. Kíkti svo aðeins út, en það var eiginlega ekkert stuð á mér þannig séð... lítil drykkja og svo var ég barasta pen. Jamm. Það er bara ágætt. Hey, já, og Brynja var að vinna á barnum. Haha.
Á föstudaginn fór ég annars í útskriftarpartí til Geirs Ágústssonar með Völlu og var það bara fínt líka, fyrir utan þungarokkið. Fyndið að sjá alla þessa MR-inga aftur. Hitti þar líka Örvar og Díönu sem eru paa besög frá Danmörku. Svooooo... fór ég aðeins í bæinn með Völlu og Soffíu en ég nennti eiginlega ekkert að hanga þarna... hljóp einn hring inn á Sirkús til að sjá Ólöfu og franska félagan en annars hlunkaðist ég bara heim... er orðin ansi slöpp í djamminu á föstudögum... hmmm... jæja. Helgarskýrslan reddí.

Neeei, hey. Ég fór með Lovehill í bíó í gær. Jahá, heldur betur! Ég fór á Harry Potter og fangann frá Azkaban. Gary Oldman er foxí. (Siriusly foxy...)(Snilldar kímnigáfa mín virðist aldrei hafa náð að gera mig sérlega vinsæla.)

Mig langar svo að horfa á nokkra Angel þætti núna en ég vil ekki klára seríuna of fljótt. Þetta er nefnilega síðasta serían. Þegar Buffy hætti var alltaf hægt að hugga sig við Angel en nú er ekkert. Ekkert.

Meðalhitinn í dag var 37 gráður á selsíus, hár lengdist um 0,01 mm og naglvöxtur var talsverður. Bleah.

föstudagur, júní 04, 2004

Bladíbla.
Nú hef ég ekki skrifað lengi. Aftur. Óskapar vesen er þetta. Jæja. Er að hlusta á Elliott Smith núna, XO. Svo ætla ég að hlusta á Either/Or sem Ransý var að stela fyrir mig, síberspeisþjófarnir við. Nema hvað að allir diskarnir sem ég keypti til að skrifa á virðast gallaðir. Hnuss. Þannig að ég fékk ekki hitt dótið sem hún reddaði handa mér. Strax. Ég stel samt aldrei íslenskir tónlist, er m.a.s. skráð á tónlist.is þó ég hafi aldrei fattað hvernig ég eigi að downloada neinu þaðan. Er ekki of klár.
Á morgun er sukkdagur í vinnunni. Þá höfum við langt kaffi og étum afskaplega mikið af sætindum, gotteríi, brauðtertum, kökum og öðru sem fólki dettur í hug að koma með. Ég var að baka Baby Ruth köku.

Ólafur Ragnar hefur núna fyllilega rétt til að haga sér eins og kóngur, því hann er sko Kóngurinn. Fokk Elvis. ÓR rúlar. Feitast.
Og kvennalandsliðið í fóbolta fær þúsund stig fyrir flottustu auglýsingar sem fundist hafa í íþróttum og víðar. Ísland/Frakkland auglýsingin?? Hahaha! Og þarna board meeting auglýsingin. Snilld.
Núna er ég bara að tjilla uppí rúmi, ætti að vera farin að sofa. Held ég horfi of mikið á sjónvarp. Carnival er snilld. Og líka þadna Queer as Folk. f ég væri karlmaður væri ég pottþétt hommi. Ég og Poppy Z. sko. Hún er alveg sEammála mér. Konur eru bara ekki eins áhugaverðar. A.m.k. ekki kynferðislega. Ég sakna Gilmore girls. Gerir það mig óeðlilega? Elliott Smith er sálufélagi minn. Og sálufélaginn er dáinn! Er það ekki bara dæmigert? Nei, hann er ekkert sálufélagi minn. Það er bara ömurleg leið til að reyna að upphefja sjálfa mig. Ég er sálufélagi minn. En hann samdi samt nokkra texta sem höfða bara til mín (og nokkurra milljóna...) Svo þetta hlýtur að vera sönn ást? Í poka? Sem ekki má loka?

Waltz #1
Everytime the day darkens down and goes away pictures open in my head of me and you silent and cliché all the things we did and didn't say covered up by what we did and didn't do going through every out I used to cop to make the repetition stop:
what was I supposed to say?
Now I never leave my zone we´re both alone I'm going home
I wish I'd never seen your face
(Elliott Smith)

Æ, ég veit. Soldið pathetic. En ég er pathetic og það er bara ei ó kei! Ei in da friggin kei. Ei tú ðö kei. Maður verður að elska sjálfan sig. Elska, elska, elska. Líka pathetic hlutana. Elska, elska, elska. Og svo fer maður í Fólk með Sirrý og talar um það. Og segir ,,æ, greyið þið, þið vitið ekki hvað það er æðislegt að elska sjálfan sig eins og ég geri. Þegar þið frelsist inn í stórkostlegan heim fullkomins narsisissma og sjálfhverfu þá verðiði loks fullkomin. Eins og ég. Og þið vitið að það mun enginn elska ykkur ef þið elskið ykkur ekki sjálf (hve sad er það? Akkuru staglast fólk á því í sífellu?). Þá deyiði bara ein og emjandi, alein uppí rúmi kannski að horfa á 24 eða eitthvað. Eða kannski frekar Gilmore. Eða Buffy."

Hahahahahahahahahahah! Fyndnast í heimi þegar Spike segir í Angel að kynlíf með vélmennum sé mun algengara en fólk heldur. Hahaha. Sko, þið munið eftir Buffybotinu...

Hey, Starsailor, baby, Starsailor!!!!!!!! Ég er að fara á Starsailor!!! Við vorum í stökustu vandræðum, við skvísurnar í vinnunni, veikar af löngun á tónleikana og eftir óskapleg heilabrot gat Anna Soffía reddað þessu. Mikið hlakka ég til.

Úff. Annars er hausinn minn fullur af vitleysu. Svo skortir mig alveg basic hluti. Eins og nöfn OG andlit. Gjörsamlega ekki til í mínu minni. MR vitleysan sem festist er sérstaklega stúbbid og tilgangslítil. Til dæmis kann ég heila ljóðabálka á þýsku utanað (Lorelai lifir þar sterkust). Og latneskar þýðingar úr gömlu latínubókinni minni. (Var nefnilega svo klár að fatta að það væri auðveldara að læra utanað alla stíla í bókinni á sínum tíma. Sko auðveldara en að læra fallbeygingarnar.)(Dumbass)(Lazy ho)

Hey, nú er kominn annar dagur. Föstudagur. Ég fór í sveitina með leikskólanum og er núna að líta eftir Ernu aðeins. Hún segir Biddí Biddí Biddí núna og vill ekki að ég sé í tölvunni. Tough luck. Nú kynnist hún sko alvöru lífsins. Múahahaha. Úff hvað ég er þreytt. Geisp. Á ég út í kvöld? Er að spá í að fara kannski bara á Ölstofuna eða eitthvað. Brjóta aðeins upp Sirkús einokunina. Haaaa?