Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

mánudagur, nóvember 17, 2003

Hallo hallo, hvad segidi nu gott? Ja, ja, ja... jeg veit ad jeg er ekki buin ad vera duglegust ad undanfornu vid skriftir en fjandakornid, madur verdur lika ad hafa tima til ad lifa svo madur geti skrifad? (Hæpin afsökun, hef nú ekki verið að gera neitt merkilegt... hey, byrjaði á útlensku en færði mig svo yfir í íslensku...)

Hvað hefur verið að gerast? Nú, ekki mikið. Og þó. Fór á Ókindarkvöld Þjóðfræðingafélagsins á fimmtudaginn var og horfði á áhugaverða heimildarmynd um uppruna pönksins í Suður-Kóreu og nokkur bönd spila og svooo á föstudaginn fór ég á Plómur í New York, sem var áhugaverð sýning að mörgu leiti. Þökk sé Grjóna og Karen ;-)... svo djammaði ég nú barasta óvenju lítið, kíkti pínuponsu út á laugardeginum (svona 10 mínútur, bókstaflega) en hafði reyndar verið í smá samsæti heima hjá Sigrúnu áður. Ooooog svooo.... nei, ekkert stórkostlegt hefur gerst. Neita að leggjast svo lágt að lista allar vídjóspólurnar sem ég gúlpaði í mig um helgina. Og hananú.

Er að íhuga að leggjast í dvala fram eftir mánuðinum. Hef hvort eð er ekki efni á að gera neitt. Hvernig fer fólk að sem er á svona lúsarlaunum og þarf virkilega að borga mat og húsnæði? Ég væri á götunni! Eða kannski bara virkilega, virkilega mjó. Hey!

Ætla að fara að spjalla við Hlynsa sem var að koma inn. Hey, of seint, hann fór. Erna litla frænka gisti hjá okkur á laugardagskvöldinu, tíhíhí. Ómæ god, hvað það er hægt að vera sætur. Best að leyfa þessu ekki að fara í of mikla vemmu, kveð því nú! Ciao,
Brynkin