Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

fimmtudagur, september 30, 2004

Neglurnar á mér vaxa eins og illgresi og ég á í stökustu vandræðum með að skrifa... kannski kemst ég í heimsmetabók fyrir langar neglur. Nei. Kannski ekki. Þær eru ekkert rosalega langar þannig séð. En þær getu verið lethal vopn í James Bond mynd, þær eru svo miklir töffarar, neglurnar mínar. Þær geta skorið demanta og eflaust barka eða tvo.

Hello, yes indeeed... mikið er ég pró ensk núna, segið þið kannski. Jahá, það væri kannski bara rétt hjá ykkur. Verkefni vikunnar fyrir hinn skemmtilega kúrs ethnographic film and cinema studies er að gera 12 mynda slide show um breska mannasiði... frjálsar hendur að öllu leiti... draumur í dós. Og í dag, í anthropological video production fór ég út með myndavél, headfón og mæk og alles og tók viðtöl við gesti og gangandi. Það var svolítið skemmtileg. Hí hí. Skólinn minn er, enn sem komið er, afskaplega skemmtilegur...

Don't build your world around volcanoes melt you down
what I am to you, is not real
what I am to you, is not what you need
what I am to you, is not what you need,
so give me miles and miles of mountains and I I'll ask for the sea
Er að hlusta á Damien vin minn. Hann er svolítill snillingur.

Í dag kom Arnar í heimsókn og hann á afmæli. Til hamingju með afmælið Arnar! Við elduðum glæsta máltíð, drukkum bjór og höfðum það kósý. Í gær spurði Tævanski íbúðarfélaginn minn Cho okkur Sólrúnu svolítið skringilegar spurningar er við sátum yfir ljúffengri máltíð í eldhúsinu með sitt hvort rauðvínsglasið (gamlar leyfar, dugði ekki einu sinni til að fylla bæði glösin, NB), sumsé hann spurði: Drekkið þið á hverju kvöldi??? Voðalega kurteis en samt hneykslaður...
hahaha... Segir maðurinn með litaða gula hárið... smá menningarmunur í gangi...
Við höfum ekki einu sinni djammað almennilega síðan við komum út... fengið okkur kannski einn bjór með matnum eða eitt rauðvínsglas... minn bara stórhneykslaður...

And so it is just like you said it should be we both forget the breeze most of the time...
Rice snillingur
I can't take my eyes of of you
I can't take my eyes of of you...
Oooo, did I say that I love you? Did I say that I want to leave that all behind?
I can't take my mind of of you
I can't take my mind of of you...

Ég sakna sjónvarps. Þetta er svolítið erfitt. Svolítið eins og fyrir aðra að fara í Survivor, get ég ímyndað mér. Nú eru Gilmore girls byrjaðar. Hvað ætli sé nú að frétta af Lórelæ og Rorí? Nú er Rorí komin í háskólann... oh... og hvað ætli sé að frétta af Keikó litlu, vinkonu Rorí (hún heitir Keikó eins og hvalurinn í alvörunni... er það ekki bara fyndið...)
Allir sem hafa skemmtilegar sögur að segja af Gilmore mæðgunum mega endilega kommentera.
Góða nótt.

þriðjudagur, september 28, 2004

Halló. Nú er skólinn loksins hafinn.
Ég talaði við tvær stelpur í dag.
Þær þekkja báðar sömu íslensku stelpuna (í sitt hvoru lagi) og það sem meira er þá kannast ég líka við hana. Funky. Önnur bresk og hin finnsk. Og Sólrún þekkir hana líka, úr fjórðu áttinni. Funky.

Svo hlær maður, slær sér á læri og segir, hahahæ, svona er nú Ísland lítið...
En það útskýrir ekki restina af heiminum, haa?

Er búin að kaupa mæk fyrir skæp, allir að fara á skype.com og downloada skype svo þeir geti talað við mig... mjög gaman að tala við mig. Mér finnst það pínulítið vanmetið. Gvöööð minn almáttugur, æskuástin mín er í svona deitleik í fransk-kanadíska sjónvarpinu! Hann er einn af hönkunum sem er að leita sér að kærustu... maður ætti kannski bara að hafa samband, haaa? Djö, franskan mín er reyndar orðin svo rotin... Margt merkilegt sem maður finnur á netinu, ha?

laugardagur, september 25, 2004

Hulló ullir sumun, núna er ég komin með netið í herberginu mínu... jibbí.
Út um gluggann sé ég New Cross Road, allir rosa bissí að bíða eftir strætó svona, allt fullt af krákum að flugsast hérna líka. Krákur eru svona wannabe hrafnar. Hrafnar eru miklu flottari. Hm. Já. Mig langar að giftast Hank Azaria.

Hérna í útlöndum eru bara útlendingar. Reyndar er ein innfædd í íbúðinni minni. Hún er frá Liverpool. Og ein er frá Pakistan og ég á í stökustu vandræðum með hana því ég fer alltaf ósjálfrátt að tala með sama hreim og hún (svona eins og Apu í Simpsons)(sem er einmitt leikinn af Hank Azaria!)(kúl). Um daginn vorum við Sólrún báðar að tala við hana heillengi og alltíeinu föttuðum við að við vorum báðar farnar að tala með pakistönskum hreim. Frekar vandræðalegt. En ég held hún hafi ekkert tekið eftir því. Vona. Hún er algjört æði. Og gríski vinur minn er líka æði. Það eru nokkrir ágætir krakkar hérna.
Við keyptum svo brauðrist. Jei.

Í dag er laugardagur og það er official nammidagurinn okkar Sólrúnar, best að vera ekkert að flækja fleiri dögum inn í svona nammibindindisþema. Reyndar er ekkert vesen að vera í nammibindindi hér því það eru engar sjoppur. Haha. Fyndið að skrifa bindindi. Gæti alveg verið indverskt orð, sko.
Hey, ég downloadaði Skype!!! Jei! Ég er bryndisn á Skype. En. Smá vesen. Er ekki með hljóðnema. Redda því á morgun í Currys. Óks?

föstudagur, september 24, 2004

Ruglukollan jeg! Siminn minn er sko (00 44) 0777 4508 287 en ekki hitt tharna, thad er sko siminn hennar Solrunar, alveg eins nema sidasta talan! Er ad vinna i thvi ad fa netid heima, vantar bara simanumerid a linunni i herberginu minu til ad geta farid ad dila vid Virgin... kostar bara 12 pund a manudi en ekki 25 eins og hja British Telecom... hnuss! Stefnan er annars ad fara ad thvo af mjer, er farin ad lykta... eda svoleidis...
For a Juana Molina tonleika i gaer, hun er alveg hreint storkostleg! London er algjor snilld med tonleika og listvirdburdi, alltaf eitthvad ad gerast! Annars fer nu skolinn bradum ad byrja og tha verdur ekki eins afslappad...

miðvikudagur, september 22, 2004

Aejaejaej! Nu er svo afskaplega langt sidan ad jeg bloggadi seinast ad jeg hef bara allt of mikid ad blogga.

Jeg er natturulega flutt til Lunduna, buin ad stofna bankareikning og allt. Er buin ad turistast eins og brjalaedingur med Solrunu, erum bunar ad labba borgina thvera og endilanga, keyra hana alla med raudum turistastraeto, sigla nidur Thames, thraeda Tate Modern og British Museum og fleira og fleira... skolinn er rjett ad drollast af stad nuna, thad var skraning a manudaginn og svo hefst skolinn a manudeginum eftir viku... fae ekki einu sinni bokalista fyrr en tha, en jeg keypti mjer nu samt risa dodrantinn Principles of Visual Anthropology og aetla ad ljuka honum fyrir skolabyrjun svo jeg verdi nu ekki eftira... hafandi aldrei laert mannfraedi og svona!

For a tonlistarhaetid um helgina, thad var algjor snilld... hun heitir Home Fires Festival og er svona folk festivalhatid, allt proppfullt af svolu folki eins og okkur Solo (hehe) og snilldarinnar tonlistarmenn ad spila. M.a. Juana Molina fra Argentinu en vid aetlum ad sja hana aftur a tonleikum bradum. Og Joanna Newsom sem er klikkad flott, spilar a horpu og syngur med undarlegustu rodd sem jeg hef lengi heyrt. Platan hennar heitir Milk-Eyed Mender og jeg maeli hiklaust med henni. Og fleiri godir. Vid aetlum ad vera duglegir tonleikafarar i Lundunum.

Skolinn hjerna er alveg afskaplega vinalegur, listraenn og skemmtilegur. I kvold aetlum vid S ad skella okkur a Club Sandwich sem er djammkvold studentaradsins... sja svona hvernig er! Studentaradid hjerna rekur nefnilega veitingastad og skemmtistad.
Svo er allt hjerna a sama litla spottinu... tharf aldrei ad taka straeto eda tube thannig sjed... labba bara i Sainsburys og svona.

Jaeja, nu aetla jeg utur bokasafninu og inn i adalbyggingu og fa mjer eitthvad ad borda i einum af thremur kaffiteriunum thar...
siminn minn uti er 0044-0777-4508280 og thaetti mjer vaent um ad fa skemmtileg sms...

Ciao, Bryndis
p.s. Arnar, thu kemur 29. er thad ekki? Ferdu beint til Brighton? Gerum eitthvad groovy a amlisdaginn thinn, hvad segirdu um auga London?

sunnudagur, september 12, 2004

Jæja. Nú er farið að styttast í brottförina. Heldur betur. Um helgina var svona lokadjamm. Sólrún, Sigga og Vala komu til mín á föstudeginum og svo fórum við Sólrún niður í bæ og tjúttuðum soldið. Það var mjög gaman. Svo á föstudeginum fór ég út með Helgu og Þórunni, hitti fullt af fólki og endaði með Doju á Ölstuen þar sem ég hitti góðan vin minn sem var skiptinemi á sama tíma og stað og ég en við höfum ekki hist í, tja, ein fimm ár eða svo. Svaka fjör barasta. Svo er ég búin að vera að hitta alla, og allir, nú eru bara tveir dagar til að kveðja mig, ókei?

Jæja. Svo er ég að fara yfir lánsáætlun LÍN. Og dró frá húsaleiguna. Og sé að ég þarf að lifa á vatni í vetur. Í alvöru. Þetta er allsvakalegt. Gúlp. Hugmyndin um að spila í neðanjarðarstöðvum fyrir mat er allt í einu ekkert svo fjarstæð. :-I

Það verða allaveganna engin ferðalög, fatakaup eða bjórdrykkja á næstunni. Sem er kannski eins gott. :-I Kann ekki að vera fátæk. Er bara fúl ef það er ekki til ostur heima.

Kannski get ég bruggað á campus og selt félögum mínum áfengi fyrir morðfjár?


miðvikudagur, september 08, 2004

Kvikmyndagetraun dagsins, í hvaða mynd var þessi setning:
Where's my Geisha, I need my shoes!

Ég var búin að skrifa slatta hérna og svo ýtti ég óvart á einhverja takka saman og púff. Allt hvarf. Gerist þetta óeðlilega oft hjá mér eða lenda allir í svona löguðu? Örugglega bara ég, er svoddan floppari. Annars er ég búin að vera dugleg. Búin að þæfa fullt af ull og svo er ég búin að kaupa Buffy/Angel fanfic bók og svo er ég búin að horfa á fimmtu Firefly spóluna og hitta vini og bora í nefið og elda kjúklingasúpu. Þarf að pússa flautuna mína. Er komin á nýtt stig í leiðindum. Neeeeiii... samt ekki... hef ennþá smotterí að gera... eitt og eitt...
En ég er að fara að flytja eftir VIKU. VIKU. Til útlanda. Exodus. Ú!
Gistum fyrstu þrjár næturnar hjá Siggabirni og Heiðu áður en við fáum herbergin afhent. Þau búa í Notting Hill.

Kysstu mig!

sunnudagur, september 05, 2004

Sunnudagskvöld og ég verð að blogga hratt því Practice er að byrja og svo Dr. No,
Sean Connery er eilíft refslegur.
Nú er ég búin í vinnunni. Það var afskaplega skrítið og erfitt að kveðja alla. En ég komst að því að maður fær gjafir þegar maður hættir. Ég er búin að fá fullt af blómum, kerti og meira að segja ýkt flottan Polarn og Pyret bol :-) En þetta var samt mjög erfitt. Ég var alveg með kökk í hálsinum þegar ég kvaddi suma og rétt bjargaði virðingunni. Regla númer eitt á leikskóla, don't let them see your weakness. Eða var það í hernum?

Svo var ég að passa skottuna mína á föstudagskvöldið og Sigga kom til mín og við vorum bara að tjatta og hafa það gott. Í gær fór ég svo á Indie festivalið, fór með Siggu og Sólrúnu að sjá Before sunset, og svei mér ef seinni myndin er ekki betri en sú fyrri (Before sunrise). Myndin er að mestu spunaverk Ethan Hawke og Julie Delphy og heppnast mjög vel.

Á morgun þarf ég að ganga frá öllum lausum LÍN-endum og bankamálum og senda út staðfestingu til skólans varðandi herbergisleiguna. Og þá er ég alveg tilbúin, barasta. Flýg svo út ekki núna á miðvikudaginn heldur þann næsta. :-I Skelfing og ótti. Og gaman. Veiii, gammaaaan.

Er búin að fá stundatöfluna... er bara í svölum kúrsum... verklegum tímum í myndatöku og klippingu, mannfræði lista og Etnógrafískum myndum og cinema stúdíum... Svöl í Svundúnum.
Stefni svo á einhver ferðalög á meðan dvölinni stendur, fer líklega að til Stokkhólms og svo kannski að heimsækja vini í öðrum borgum Englands. Mig langar líka að ráfa um hálendi Skotlands. Heeeaaaaathcliiiiiff.
Og svo læri ég náttúrulega aaaafskaplega mikið, haaaa? Jú, ég ætla að gera það. Ég ætla að vera afskaplega dugleg og held það verði ekkert erfitt því þetta er svo skemmtilegt.