Hulló ullir sumun, núna er ég komin með netið í herberginu mínu... jibbí.
Út um gluggann sé ég New Cross Road, allir rosa bissí að bíða eftir strætó svona, allt fullt af krákum að flugsast hérna líka. Krákur eru svona wannabe hrafnar. Hrafnar eru miklu flottari. Hm. Já. Mig langar að giftast Hank Azaria.

Hérna í útlöndum eru bara útlendingar. Reyndar er ein innfædd í íbúðinni minni. Hún er frá Liverpool. Og ein er frá Pakistan og ég á í stökustu vandræðum með hana því ég fer alltaf ósjálfrátt að tala með sama hreim og hún (svona eins og Apu í Simpsons)(sem er einmitt leikinn af Hank Azaria!)(kúl). Um daginn vorum við Sólrún báðar að tala við hana heillengi og alltíeinu föttuðum við að við vorum báðar farnar að tala með pakistönskum hreim. Frekar vandræðalegt. En ég held hún hafi ekkert tekið eftir því. Vona. Hún er algjört æði. Og gríski vinur minn er líka æði. Það eru nokkrir ágætir krakkar hérna.
Við keyptum svo brauðrist. Jei.

Í dag er laugardagur og það er official nammidagurinn okkar Sólrúnar, best að vera ekkert að flækja fleiri dögum inn í svona nammibindindisþema. Reyndar er ekkert vesen að vera í nammibindindi hér því það eru engar sjoppur. Haha. Fyndið að skrifa bindindi. Gæti alveg verið indverskt orð, sko.
Hey, ég downloadaði Skype!!! Jei! Ég er bryndisn á Skype. En. Smá vesen. Er ekki með hljóðnema. Redda því á morgun í Currys. Óks?