Bloggsíður eru krónprýði sjálfhverfunnar. Segi ég stolt. Það eru allir sjálfhverfir, það þarf bara að áta fólk...

Orson Welles og ég erum bæði frá Wisconsin. Kúl, ha? Annars fannst mér Citizen Kane verulega ofmetin. Og, meðan ég man, þá er Pulp Fiction EKKI besta mynd sem hefur verið búin til.

Á morgun, föstudag, þá vinn ég sko, en svo, eftir það, þá er ég eiginlega barasta komin í mánaðarfrí. London til Heiðu á þriðjudaginn, til baka á föstudaginn... svo viku seinna að sigla á miðjarðarhafinu í tvær vikur eða svo. Kannski sökkvum við, það væru tragísk örlög fyrir Nielsen fjölskylduna. Týpískt við eitthvað, aaalltaaaf að drepast.

Sigga er komin. Siggaliggalá. Jei! og Sóló líka! We three amigos, huh! (Æ, manstiggi??)

Nú, og hvað nýtt? Í dag grillaði ég grilljón kíló af lambakjöti. Lambakjöt er vont. Það sökkar feitt, það er einhver vondur keimur af því og svo er ógeðslega mikið af svona fituógeði á því og beinum (sem óprúttnir SJÚGA, grroooss). Ég hef einu sinni smakkað einhverjar svona lambalundir sem voru ágætar, en annars. Ugh. Hrollur. Ég vil hafa matinn minn fallegan, sinalausan, fitulausan og snyrtilegan, fæddan í lofttæmdum umbúðum og helst án nokkurrar vottunar um fyrra líf. Til að mynda tilbúnar kjúklingabringur. Fyrirtak! Pasta. Snilld!

Annars er ég búin að fara í bað og skipta á rúminu (nei, ég pissaði ekki undir) og ætla að proppa upp fjalli af púðum oooooog horfa á Angel. Sjöundu spóluna í fimmtu seríuna (Nexus style). Úff. Ég hálf kvíði fyrir. Vil ekki klára þetta. Sniff.

Ég dýrka Queer as Folk. Mig langar að eiga þættina á spólu. Ef ég væri samkynhneigður karlmaður væri ég pottþétt Vince. Mínus Dr. Who fetishið.

Á ónotað Murder Mystery spil. Langar langar laaaangar að halda boð áður en ég fer út, en það er þvílíkt púsl að koma saman rétta átta manna hópnum án þess að móðga þennan eða hinn. :-S