Uu. Vondur dagur. Hann byrjaði ósköp venjulega, ég fer í vinnuna og svona. Fljótlega fer ég þó að fá svona ský fyrir augum og verð ringluð og allt í einu mundi ég ekki nafnið á neinum krakkanna. Bara alls ekki. Engum. Horfði á þau og gapti. Doja sagði: Já, Rakel er í útlöndum. Og ég hugsaði: Hver? Ég fór þá að hringja í pabba og Doja bað mig um að hringja í Önnu Soffíu í leiðinni. Ég var svona mínútu að fatta hver það væri, og það samt bara af samhenginu. Minnisraskið stóð þó fremur stutt, eða í 20-30 mínútur en svo var ég með einhverjar undarlegar sjóntruflanir, var hálfringluð og fékk hausverk. Pabbi sótti mig svo og við fórum upp á spítala þar sem ég var í allan dag í alls konar sprautum og myndatökum og viðtölum. Kastið tók þó ekki allt í allt nema 2-3 klukkutíma. Ekkert kom eiginlega í ljós. Einhver grunur um ódæmigert mígreni. Samt er enginn með mígreni í fjölskyldunni, svo það væri svolítið skrítið. En ég á að fara til augnlæknis á morgun og í segulómskoðun og eitthvað. Bleah. Ég nenni ekki svona. Gat ég ekki fengið bara illt í fótinn? Það er svolítið óhugnanlegt að missa svona úr minninu. :-/

Ætla bara að hvíla mig í kvöld. Sniff.