Hefði ef til vill átt að monta mig aðeins meir af nýju 8-16 vaktinni minni í gær. Annar dagurinn með átta mætingu og hvenær mæti ég? Hálf tíu auðvitað. Annars liggur vel á mér (svaf náttúrulega út og svona) og ég held það fari bráðum að hlá af bláa fáknum og get ég því farið að þeysast um bæinn. Ólíkt því sem margir virðast halda er alls ekkert svo galið að hjóla í hálku. Eða kannski er það bara ég, verandi svona livin' on the edge týpa. Þetta segi ég mér.

Hvað er samt með föt? Ég skil ekki föt og þau ekki mig. Stend núna í þurrki á þvotti með all-nýstárlegum hætti. Þ.e. að hann liggur í hrúgu á borði og ég sný honum 1-2 á dag svo hann mygli síður. Ach, fötin mín eru hvort eð er öll blettótt eða rifin.
(sagði ég ach?)

Kvöldið hjá Völu var mikil snilld og kjöftuðum við þrjár (Sólrún líka sko) fram eftir nóttu like it was 1993. Erum fokk gamlar. Annars fer Sólrún aftur til Rottustíflu á fimmtudaginn. Urrg. Og Kolli fer til Oxford á morgun og ég næ því víst ekkert að hitta hann eftir allt saman.

Hey, ú, planaði djamm með Gunnu, Lovehill og Ingu á laugardaginn. Mun því dusta rykið af háu hælunum og draga fram mínípilsið. Eða gullkjólinn. (Þegiðu, þú átt engan gullkjól) Glamúr mar!
Ég, incidentally, djamma ekki nóg.

Vil peninga. Þeir væru ekki rót alls ills ef ég ætti þá alla. Í versta falli gulrót alls ills.

Er komin með nýársheit: Hætta að klóra mér. Ætti að geta gert það. (engar áhyggjur, það er ekki þar sem ég klóra mér...)
(skárra en: Your mission is to pop Britney's cherry, sem ég fékk út á netinu)