Jæja, hvarf bara dagurinn í gær af blogginu? Eða bloggaði ég bara ekki neitt? Svona eru nú dulgátur þessa heims. Mig langar í Kringluna að skipta crappy skónum sem eyðilögðust eftir fjórar ígöngur en ég er hrædd því ég keypti þá í GS skór sem er partur af Sautján sem er fullt af scary fólki sem segir ,,sosso sosso, hvað heldur hún þessi að hún sé, hún er ekki nógu fín til að verzla hér" Eða kannski segir það ,,haha, hún getur sjálfri sér um kennt því hún er með svo feita fætur" Eða svo vill það ekki viðurkenna að ég hafi keypt skóna þar eða kannski lætur það mig hverfa niður um hlera í gólfinu (handfangið við hliðina á kassanum) og ég mun aldrei sjást aftur. (Ef ég blogga ekkert á næstunni, hringiði í lögregluna)

Ekki bið ég vini mína um að koma með mér því ég á enga. Malcolm in the Middle gæti verið vinur minn. En þá væri hann samt ósýnilegur og ekki mikil stoð þar af leiðandi. En ef hann væri ekki ósýnilegur væri það soldið kúl. Og líka ef hann væri alvöru persóna. Það myndi líka hjálpa.

Fór á pabbakvöld í gær. Samt er ég ekki pabbi. Skrýtið. Það var barasta mjög fínt, sgo. Kúdós, Arnar!

Var á annarri deild í dag. Deildin mín er ýkt líbó. Krakkarnir öskra út um allt og ég kútvelltist um og kasta þeim upp í loftið og pota í magann á þeim (íúí, vot ei lovlí píktjúr). En á Álfheimum er allt mjög strangt og maður þarf að segja susss og lokiði munninum krakkar og ekki hreyfa ykkur. Og þau hlýða líka! Freaky. Og ég held ég þurfi að vera þar líka á morgun. Það eru allir starfsmennirnir veikir á Álfheimum og allir krakkarnir veikir á okkar deild. Ég kysi fremur krakkaleysið.

Fer í morgunleikfimi með Doju á morgun, hún býður mér í Body Balance. Er fremur skelfd. Gotta go. Mommí dírest er komin heim.