Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

fimmtudagur, mars 10, 2005

Jibbí!
Kolli reddaði mér sko alveg! Núna er tölvan mín heilbrigð, heilbrigð eins og nýfætt lamb að vori! Já, ég fékk sko meðal við vírus frá Kolla.

Í dag fór ég í tíma... verð að fara að læra samt. Læra. Úff.
Og í gær fékk ég lakkrískonfekt frá mömmu (via Egill sko)... þetta eru alveg nokkur kíló... hvað skal segja, heilsufæðið er greinilega fyrir bí.

Hmmm. Jahá. Dudduruuuu. Ekki andríkasta færsla í heimi. Það sem skiptir máli er að tölvan mín er heilbrigð. Held ég hefði ekki verið áhyggjufyllri ef mitt eigið barn lægi með skarlatsótt. Neeeeeh. Æ, þú veist. (Svo á ég ekkert barn).

Hmmm... já, svo er Ingibjörg Sólrún komin í formannsslaginn með fullu forté. Mér líst afskaplega vel á það. En mér var ekkert boðið að vera stuðningsmaður... hvurslags skipulag er þetta eiginlega? Manni getur nú sárnað. Svona er manni fljótt gleymt. Haaaa?
Jæja. Ég skil það svosem alveg. Ég myndi gleyma mér. Sem segir ekki margt gott um mig sem stuðningsmann, heldur, haaaa? Ha ha!
Ég væri kannski góður spæjón bara? Þúst, eins og Jón Spæjón... enginn vissi hver hann var...
Ekkert smá depressing að vera ég, hahahaha!!! Ojbara!

0 Ummæli:

Skrifa ummæli

<< Heim