Ahahahahaaaa... hélstu að ég væri dauð? Oneeeii... Bara óhemjulöt að vanda... nenni sjaldanst að kíkja á helv. netið...
Hmmm... seinast skrifaði ég í nóvember (haha), en stuttu eftir þau skrif fór ég á eitt allsherjar skrall með fjórtán rétthugsandi skandínövum. Það var mjög gaman, ég fékk að ráða öllu. Það er gaman að ráða öllu. Var svona "leader of the pack". "Bryndís, skal vi drikke og gar noget ting skemmtilegt?" Ég bara, jájá krakkar... ég redd'essu... múahahahaaaa...
Svo buðu þau mér á "Golden Circle" (hljómar dónó en er það í alvörunni ekki). Úff. Ferðin byrjaði klukkan níu á laugardagsmorgni. Er ekki í LAGI!?!?! En ég drözlaðist út... úffípúff. Þetta var erfitt og ekki auðvelt að sjá hvert okkar var þynnst (grunar þó sænsku stelpurnar tvær, þær voru soldið glærar... sváfu í gegnum Alþingi... Who does that!!!???) Uppúr þessu standa svíinn Daniel, norski formaðurinn Gry, Fredrik finni og sænski formaðurinn uppúr. Eðalfólk.
Anywho... síðan þá hef éééégggg... horft á slatta af Buffy með Sólrúnu vinkonu, en hún var að koma heim eftir tveggja mánaða túr (nei, ekki þannig heldur hinsegin) (hvað heldurðu að þetta sé, Rauða tjaldið?) með Sigurrós. Nú erum við búnar með síðustu seríuna sem er til hér og ég er búin að stelast í að lesa transkriptin úr slatta af sjöundu seríunni... hmmm... slæm slæm... (hehe, ég er komin á nýtt nördalevel)
Svo fór ég á Sigurrósartónleikana með Völu á fimmtudaginn var. Fórum baksviðs á eftir og ég lét Sólrúnu safna öllum eiginhandaráritunum á Lagalistann (hah, ég færi þó varla að gera það sjálf, er ekki enn komin á slíkt nördalevel... og þó) til að gefa Kajsu í jólagjöf, en Kajsa er ofursúperaðdáandi. Það er hálf undarlegt að hitta svona bona-fide "fan", en það er hún nú svo sannarlega! Haha. Kajsa litla, hún er ágæt.
Hey, ég hélt líka upp á afmælið mitt. Það var bara ágætt, en ég var búin að vera ýkt sloj og djammaði lítið. Fékk fullt af góðum gjöfum frá fullt af góðum vinum...
Hmmm... síðasta föstudag fór ég í Iðnó í Sigurrósarpartí þar sem ég varð sillí-full. Sem gerist aaaafar sjaldan. En þá tekst mér alltaf að gera eitthvað undarlega skrítið. Eins ooooog... að labba upp að fólki og segja hluti sem ég á ekki að segja... hmmm... ætla bara að halda mér saman. Verð einstaklega jollí og hrósa því í hástert. (Sem betur fer meina ég það venjulega... eða betur fer hvað...) Svo er ég líka einstaklega óheppin þegar ég er sillí. Á það til að RUGLAST á fólki... þú veist, hlaupa upp að einhverjum og faðma viðkomandi einungis til að gera sér grein fyrir því að Siggi frændi er ekki Siggi frændi heldur Fjölnir. (Ég veit, ég á engan Sigga frænda og þetta er innantóm dæmisaga EN það var MJÖG erfitt að finna eitthvað nafn sem í raun og veru var ekki skylt mér.) (Stóóór fjölskylda, svo þú skalt ekki halda að þetta hafi verið eitthvað auðvelt fyrir mig) Mér tekst aldrei að vera sillí-full á þann hátt sem því er ætlað. Hmm. Eins gott að það gerist bara einu sinni á ári. Flestir hafa aldrei séð mig svona. Eins gott. Fröken Hyde er ekki treystandi. Enda enduðu Sólrún, Helga og fröken Hyde í einhverju eftirpartí með einhverjum róturum. Ég entist nú ekki lengi, fékk rauðvínsglas og hljóp út með... öh... segjum bara öndina... í hálsinum. (Ég komst út áður en ég ældi, það er gott, ekki satt?) Talaði soldið við Andy-sem-hleypur-um-sviðið-með-hljóðfæri og fékk það staðfest að The Streets rokka.
Ciao.