Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

fimmtudagur, nóvember 14, 2002

Góðan daginn! Jæja, enn einn bjútífúl dagur mættur. Kaldur, en, tja, sætur engu að síður. Hvað er með allt jólaskrautið? Hver er tilgangurinn að halda jól ef þau vara einn fjórða af árinu?? (er ekki þar með að segja að tilgangur jólanna sé að hafa þau stutt...) Jólin hérna eru jafn löng og sumarið. Lengri. Það er bara rangt. Og fólk gæti nú alla vega beðið þar til afmælinu mínu er lokið, bara fyrir kurteisis sakir ef ekkert annað...

Ég fór í leikhús í gær með Kolla, Kolli fær ókeypis á allar sýningar því hann er að gagnrýna fyrir Dagskrá vikunnar. Við sáum Halta Billa. Halti Billi er ágætis verk fyrir hlé. En rennur svo illa út í sandinn eftir hlé. Það var eins og rithöfundurinn hefði bara gleymt um hvað hann ætlaði að skrifa í miðjum klíðum. Ég sá Fegurðardrottninguna frá Línakri eftir sama höfund og það var nú skömminni skárra handrit.

Eftir leikhús skelltum við okkur á Prikið f. öllara og svo kom Helga frænka. Helga var að koma frá Ítalíu (aftur) og hafði nú fullt að segja frá. Það var bara mjög gaman að spjalla svona saman. Verð samt að gera eitthvað við þessari blöðru minni... ég held ég sé með svona sympathy-einkenni af óléttu. Ransý systir er nefnilega að þykkna undir belti. Það er alkunna að verðandi feður taka stundum psycho-sómatískt upp ýmis einkenni óléttu... ég held ég sé bara eins. Ekki að ég sé verðandi faðir (Herre Gud!) en það hlýtur að vera eitthvað svipað til fyrir verðandi móðursystur sem eru piparjúnkur...
(He he, þegar Ransý var lítil stelpa sagði hún við mömmu að hún héldi að hún væri að þykkna undir belti... fannst hún vera eitthvað að stækka og misskildi orðtakið aaaaðeins)

Jæja, næstsíðasti dagurinn í vinnunni hérna (hmmm... ef til vill ástæða góða skapsins?)...
svo tekur Dvergasteinn barasta við, verð á deildinni Hulduhólum sem er fyrir tveggja ára. Ég held það verði bara mjög gaman að vinna með Doju, hún er svoddan snilld.

Fer í mat og djamm hjá Gunnu á morgun, verðum nokkrar skvísur saman.

NB þá vantar skvísugenið í mig. Það virðist vera ráðandi í familíunni en vanta í mig. Hmmm. Ég er soldið að spá sko... það hlýtur að vera í mér, er bara dormandi... og nú er Kári Stefáns að flytja ská á móti mér... gæti kannski fengið hann til að virkja það í mér... hé hé hé...

Verð að benda á það sem virðist vera upphafið af brillíant nágrannaerjum hjá Sollu vinkonu, en hún er með bloggið Sollsoll Kíkið á það!

Jæja... mí gó work ná (hahaha!)

0 Ummæli:

Skrifa ummæli

<< Heim