Jæja, geisp, annar dagur í vinnunni. Var til eitt á tónleikum í gær og frestaði því greinarskrifum þangað til núna í morgun, bið því alla velvirðingar á hinni ge-eikt góðu grein sem birtist á pólitík.is í dag.

Það var sumsé mjög gaman í gær. Ég fór fyrst á Sportkaffi með Völlu og Helgu en þar höfðu Ólöf og vinkonur hennar fengið lánaðan salin uppi til að horfa á lokaþátt The Bachelor (undarlegt nokk, þá var það stelpupartí)... en þetta var sumsé algjör snilld, bjórinn var ódýr og öskrin há. Við gnæfðum næstum yfir fótboltabullurnar á hæðinni fyrir neðan. Girrrlpower.

Eftir það fór Valla heim en við Helga ætluðum að bregða okkur á tónleika. Steindór bauð mér sumsé á tónleika með Ég (hljónstin sko). Ég náttúrulega gerði ráð fyrir að þeir væru á Vídalín og borga mig þar inn... chillaaaa... kaupi mér bjóóór... fannst crowdið ekkert rosa Buff/DeadSeaApple/Ég - legt... (ekki það að ég sé Buff/DeadSeaApple- gella, iiii, er miklu svalari en það) fer soldið að spá í hvað það sé skrítið að dagskráin sé allt önnur en mér hafði verið sagt... hmmm...

Dóbb.

Tónleikarnir voru á Gauknum.

Við töltum yfir (sem betur fer kostaði ekki inn á þá tónleika líka...) og sátum í kulda og vosbúð tímunum saman þar til Ég spilaði loksins nokkur Skemmtileg lög (en þið kannist ef til vill við hið rómaða Geitungalag sem hetjan mín, Óli Palli, sagði skemmtilegasta íslenska lag sumarsins).

Og svo fórum við heim þar sem ég náttúrulega stóðst ekki mátið að horfa á Einn tveir og elda. Ekki það að ég hafi hið minnsta gaman af slíku sjónvarpsefni. Merkilegt hvað maður horfir á þegar maður nennir ekki að sofa... sem er undarlegt út af fyrir sig því ég sef alltaf... hmmm... svona er ég nú margbrotinn persónuleiki... stundum sofandi... stundum vakandi...

Ú ú ú, gleymdi að segja að Ólöf er að fara í hálft ár til Filippseyja að vinna eitthvað hjálparstarf á hættulegustu eyjunni... Lóa er sko enginn bíbí! Hún fer á föstudaginn. Sniff.

Jamm.