Me, me, me.

APATHY ON THE RISE, NO ONE CARES

Myndin mín
Nafn:
Staðsetning: Reykjavik, Iceland

þriðjudagur, júní 11, 2002

Jæja, nú er orðið svolítið langt síðan ég skrifaði síðast... Á fimmtudaginn fór Heiða að hitta Siggabjörn í Frakklandi. Stóru strákarnir fóru til frændfólks í Connecticut og ég og Viktor litli kúrðum bara hér í New York. Það var bara ýkt kósí, við fórum í bað saman og tókum lúr saman... borðuðum Cheerios í morgunmat samant. Hann er ekki eins flinkur og ég þó. En hann hefur 23 ár til að reyna að ná mér. Það er ótrúlega þægilegt að hafa bara einn krakka.

Á föstudaginn kíkti Kristín til mín um kvöldið, en Isac var í London. Við pöntuðum pizzu og svo spilaði hún fyrir mig prógrammið sitt, en hún var að fara að spila á Skandinavian Festival á laugardaginn. Á laugardaginn fórum við Erika í Central Park, ég m. Viktor og hún m. Oskar (sem er 9 mánaða)... vorum nett eins og ungar mömmur... (eða ekki svo ungar) það var æðislegt veður og trilljón manns bara að tjilla í garðinum. Um kvöldið komu Erika og Diana í mat og það var bara frábært.

Á sunnudaginn fylltist húsið aftur. Ég er ýkt abbó út í Heiðu! Það var víst alveg æðislegt í Suður-Frakklandi! Þau gistu í húsi sem var byggt í kringum 900. Spáið í því. Hmmm. Ingólfur Arnarson hefði getað gist þar. Hún gaf mér svo Happy ilmvatn og Happy body smoother svo ég var rosa happy.

Ergo, helgin var rosalega kósí og þægileg. Viktor er svoddan knúsídúlla. Ég veit að ég hljóma eins og geðveikt halló kerling sem elskar ketti en whattafuck...

Hasta la vista...

0 Ummæli:

Skrifa ummæli

<< Heim